MOB / Epirb
EPIRB-Egency Position Indicating Radio Bacon zijn radiozenders die via de satelliet een wereldwijd noodalarm afgeven en nauwkeurig kunnen worden gelokaliseerd voor reddingsdoeleinden. EPIRB's maken deel uit van het GMDSS (Global Maritime Distress and Safety System). Terwijl het bereik van VHF-radio en tactiele radio beperkt is, is de ontvangst van de EPIRB's zee-radiozenders onbeperkt. De geostationaire satellieten van het COSPAS/SARSAT-systeem ontvangen het noodoproepsignaal SOS van het EPIRB en sturen het door naar de grondstations vanwaar het dichtstbijzijnde reddingscentrum wordt geactiveerd. Een GPS is geïntegreerd in het Seenotboje, wat positioneren van de gemiddelde persoon mogelijk maakt. De RCC-reddingscentrale wordt binnen enkele minuten gewaarschuwd. Het duurt gemiddeld slechts ongeveer een uur om te zoeken en te redden door de dichtstbijzijnde SAR-meerredding. Dit maakt de EPIRB een echte levensredder op alle diepzeegebieden van de wereld. De Satellietlocatie biedt een nauwkeurigheid van ongeveer 100 m, wat een snelle en efficiënte zoekactie mogelijk maakt.
Sinds 2009 is het alarm geactiveerd door EPIRB Sea boeien alleen op de internationale noodfrequentie 406 MHz. Oudere EPIRB's zenden uitsluitend uit op de noodfrequentie van 121,5 MHz, die geen deel uitmaakt van het GMDSS. Oudere apparaten kunnen dus niet langer deelnemen aan dit veiligheidssysteem. De huidige EPIRB's werken op 406 MHz met een extra 121,5 MHz frequentie voor homing. De frequentie 121,5 MHz wordt gebruikt door helikopters en de DGzRS, bijvoorbeeld.
Hoge kwaliteit noodbakens activeren een alarm binnen 60 seconden na activering, met een transmissietijd van minstens 48 uur voor grotere apparaten, soms zelfs 96 uur. EPIRB's kunnen worden geprogrammeerd op naam van het schip, naam van de eigenaar en MMSI-nummer met een individuele identificatiecode. De alarmcentrale wordt zo rechtstreeks op de hoogte gebracht van de identiteit van de reder. Volgens SOLAS zijn EPIRB's verplicht voor zeeschepen van 300 bruto ton of meer en voor andere schepen die uitrusting nodig hebben, zoals passagiersschepen. Organisatoren van zeesportregatta's schrijven ook het gebruik van maritieme noodboeien voor. De apparaten zijn compact, waterdicht, floatable en lichtgewicht - de ideale nooduitrusting voor het reddingsvlot. Daarnaast zijn ze vaak uitgerust met een sterke flitslicht. De levensduur van de batterij is tot 6 jaar - veel langer dan het onderhoudsinterval van een vlot. EPIRB's worden in geval van nood manueel of automatisch geactiveerd bij contact met water boven een bepaalde druk. Daarom worden ze in de beroepsvaart aan dek gemonteerd in een beugel die de reddingsboei automatisch uitwerpt wanneer deze in contact komt met water.
PLB's (Personal Locator Beacons) zijn kleine, mobiele EPIRB's die op een man worden gedragen en volgens hetzelfde principe functioneren. Ze zijn dus een zeer efficiënt man overboord systeem voor noodgevallen wanneer een persoon overboord is gegaan. Ze kunnen worden bevestigd aan de lifejacket en zijn uitgerust met een lifejacket light of solid light. Ze kunnen handmatig of automatisch worden geactiveerd. PLB's zijn een verstandige en betaalbare uitbreiding van veiligheidsuitrusting op ambitieuze oceaancruises. Tot de PLB's behoren ook kleine noodzenders die alarmen via het AIS-systeem activeren, met een bereik van ca. 4 zeemijlen.